در شان و رتبه او سری تا آسمان دارد

هر چند با سن کمش قدی کمان دارد

دیگر نزن که در بیابان گم نخواهد شد

بر جای جای جسم خود رد و نشان دارد

قدش خمیده ..نای رفتن در قدم ها نیست

زیرا شکسته هر چه در تن استخوان دارد

پای پر از تاول امانش را بریده ..آه..

از کوچه های شام بغضی بی امان دارد

سر را بغل کرده شبیه سرپناهی امن

جای پدر امن است تا وقتی که جان دارد

رنگ دو گونه زرد و صورت سرخ و تن نیلی

قدر سه سال عمر خود فصل خزان دارد


فاطمه معصومی

نوشته شده در سه شنبه 94/8/26ساعت 1:14 عصر توسط فاطمه معصومی نظرات ( ) |